Αντίθετα με ό,τι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες ως οδηγοί όχι επειδή τα μάτια τους δεν βλέπουν αλλά επειδή ο εγκέφαλός τους έχει χάσει την ικανότητά του να...
«μπλοκάρει» τις περιττές λεπτομέρειες του φόντου, με συνέπεια να βλέπουν υπερβολικά πολλά και περιττά πράγματα και να ζαλίζονται.
Σύμφωνα με μια νέα αμερικανική έρευνα οι ηλικιωμένοι φαίνεται πως αδυνατούν να «φιλτράρουν» και να βγάλουν από το οπτικό πεδίο τους τις περιττές πληροφορίες του υποβάθρου, πράγμα που τους προκαλεί σύγχυση.
Αντίθετα, στους νέους η σωστή λειτουργία της συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου «μπλοκάρει» τις συνήθως άσχετες κινήσεις και τις άλλες πληροφορίες στο υπόβαθρο του οπτικού πεδίου, με αποτέλεσμα ο οδηγός να μπορεί να συγκεντρωθεί στα μικρότερα κινούμενα αντικείμενα μπροστά του κι έτσι να οδηγεί πιο εύκολα και ακίνδυνα.
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι ερευνητές απομονώνοντας μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου της μέσης βρεγματικής οπτικής περιοχής. Έχοντας μπλοκάρει τη δράση αυτής της περιοχής, οι ερευνητές έλεγξαν πόσο καλά οι εθελοντές μπορούσαν να διακρίνουν τις κινήσεις μικρότερων και μεγαλύτερων αντικειμένων και διαπίστωσαν ότι μπορούσαν ευκολότερα να εντοπίσουν τα μεγαλύτερα αντικείμενα στο υπόβαθρο.
«μπλοκάρει» τις περιττές λεπτομέρειες του φόντου, με συνέπεια να βλέπουν υπερβολικά πολλά και περιττά πράγματα και να ζαλίζονται.
Σύμφωνα με μια νέα αμερικανική έρευνα οι ηλικιωμένοι φαίνεται πως αδυνατούν να «φιλτράρουν» και να βγάλουν από το οπτικό πεδίο τους τις περιττές πληροφορίες του υποβάθρου, πράγμα που τους προκαλεί σύγχυση.
Αντίθετα, στους νέους η σωστή λειτουργία της συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου «μπλοκάρει» τις συνήθως άσχετες κινήσεις και τις άλλες πληροφορίες στο υπόβαθρο του οπτικού πεδίου, με αποτέλεσμα ο οδηγός να μπορεί να συγκεντρωθεί στα μικρότερα κινούμενα αντικείμενα μπροστά του κι έτσι να οδηγεί πιο εύκολα και ακίνδυνα.
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι ερευνητές απομονώνοντας μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου της μέσης βρεγματικής οπτικής περιοχής. Έχοντας μπλοκάρει τη δράση αυτής της περιοχής, οι ερευνητές έλεγξαν πόσο καλά οι εθελοντές μπορούσαν να διακρίνουν τις κινήσεις μικρότερων και μεγαλύτερων αντικειμένων και διαπίστωσαν ότι μπορούσαν ευκολότερα να εντοπίσουν τα μεγαλύτερα αντικείμενα στο υπόβαθρο.