Σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Brain Research, η συσσώρευση λίπους στην κοιλιά, δεν δημιουργεί μεγάλο ρίσκο μόνο για...
χρόνιες παθήσεις όπως η καρδιοπάθεια, αλλά θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει στη μείωση του μεγέθους του εγκεφάλου, ιδιαίτερα τις περιοχές που ελέγχουν τη διατροφική συμπεριφορά.Ομάδα ερευνητών στο University School of Medicine της Νέας Υόρκης, έθεσε ως στόχο να αποκαλύψει τις επιπτώσεις της παχυσαρκίας στη φυσική δομή του εγκεφάλου, χρησιμοποιώντας τη μαγνητική τομογραφία (MRI) για να συγκρίνει τους εγκεφάλους 44 παχύσαρκων ατόμων, έναντι 19 αδύνατων ατόμων παρόμοιας ηλικίας και ιστορικού.
«Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα παχύσαρκα άτομα αναπτύσσουν περισσότερες φλεγμονές και έχουν μικρότερο όγκο εγκεφάλου σε τομείς που επηρεάζουν την όρεξη και την ανταμοιβή, ενώ τα αδύνατα άτομα, το αντίθετο», αναφέρει στην AOL, η Dr. Lisa Davis, ιατρική σύμβουλος στην εταιρεία για την απώλεια βάρους, Medifast, στο Maryland.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, τα παχύσαρκα άτομα είχαν περισσότερο νερό στην αμυγδαλή -το μέρος του εγκεφάλου που βοηθά στη ρύθμιση της διατροφικής συμπεριφοράς. Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι παχύσαρκα άτομα είχαν μικρότερο προμετωπιαίο φλοιό, που είναι η κεντρική περιοχή λήψης αποφάσεων και συλλογισμού και επίσης παίζει ρόλο στην διατροφική συμπεριφορά.
Η Davis περιγράφει αυτό το πρόβλημα ως «σύνδρομο λίπους του εγκεφάλου». «Ο λιπώδης ιστός δημιουργεί φλεγμονές», εξηγεί. «Οι φλεγμονώδεις χημικές ουσίες που απελευθερώνονται από το λίπος, μπορεί να αλλάξουν την εγκεφαλική κυκλοφορία, με τρόπους που μπορεί να επηρεάσουν την όρεξη και την ανταμοιβή και να αυξήσουν την όρεξη για φαγητό, καθιερώνοντας έτσι ένα φαύλο κύκλο αυξημένης πρόσληψης τροφής, αύξησης βάρους, περισσότερων φλεγμονών και περισσότερων αλλαγών στην εγκεφαλική κυκλοφορία και πάλι από την αρχή».
Η Davis πιστεύει ότι αυτή η μελέτη, αν και περιορισμένη, έχει βαρύτητα, δεδομένου μάλιστα ότι τομογραφίες, εμφανίζουν ενδείξεις φλεγμονής του εγκεφάλου. Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους παράγοντες όπως η υπέρταση λόγω ηλικίας, η αναλογία μέσης-γοφών και τα επίπεδα λιπιδίων και σακχάρου, τα οποία θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα της μελέτης.
Υπογραμμίζεται ότι, ενώ τα θέματα που αφορούν στην παχυσαρκία, μπορεί μερικές φορές να οφείλονται σε γενετικά αίτια, πολλά υπέρβαρα άτομα υποφέρουν επίσης από «σύνδρομα ανεπάρκειας ανταμοιβής» που δεν τους επιτρέπουν να συνειδητοποιούν το πότε είναι πλήρεις. Αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί σε υπερκατανάλωση τροφής. Η εύκολη πρόσβαση –στην κοινωνία όπου ζούμε- σε τροφές πλούσιες σε λιπαρά, φυσικά δυσχεραίνει την κατάσταση.
Θα πρέπει λοιπόν να τρώμε με λογική. Αυτό σημαίνει να τρώμε πιο αργά, λαμβάνοντας υπόψη το πόσο πλήρεις αισθανόμαστε και αποφεύγοντας τις τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και σε θερμίδες.
