καινούργιο Καραμέρο.
Σε μια προσπάθειά να αγγίξει την καρδιά (ή την τσέπη;) του Τούρκου μουσικόφιλου και πιστός στην ιμπεριαλιστική διάδοση της μουσικής του στα άλλα κράτη που βρέχονται απ' το Αιγαίο, ο Γιώργος Νταλάρας μίλησε πρόσφατα με... γρίφους στις τουρκικές Χουριέτ και Ραντικάλ.
Ο πιο πιασάρικος γρίφος του ήταν το εξυπνακίστικο "το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του". (Είναι προφανές πως κάποιος φίλος του Νταλάρα του το σφύριξε, μετά από μια σύντομη βόλτα στα Εξάρχεια). Οι υπόλοιποι γρίφοι της συνέντευξής του ήταν στο γνωστό, ενωτικό, νταλαρικό θα λέγαμε, κλίμα της ελληνοτουρκικής φιλίας.
Μόλις διάβασε τις δηλώσεις του Νταλάρα, ο Γιώργος Καραμέρος ζύγισε την κατάσταση, άφησε ένα σωρό κακές αναμνήσεις να του "φτιάξουν" τη διάθεση και γεμάτος μένος έγραψε την παρακάτω, ιδιαίτερα διαβαστερή επιστολή:
"Γνωρίζω ανθρώπους που κλαίνε με τα τραγούδια του Νταλάρα και έχουν συνδέσει τις καλύτερες στιγμές τους με τη χροιά της φωνής του. Ποτέ δεν μου άρεσε αλλά αναγνώριζα πάντα την αφοσίωσή του στο σύστημα και τον επαγγελματισμό του. Από παιδάκι τον θυμάμαι να δίνει συναυλίες σε κατάμεστα στάδια και θέατρα, πλουτίζοντας ...τις αναμνήσεις μας στο όνομα της Κύπρου, της Παλαιστίνης, του εκσυγχρονισμού, του Μεγάρου, των Ολυμπιακών αγώνων, της Καρέτα Καρέτα, της Πόρσε Καγιέν.
Κάπου τον έχασα μαζί με το τέλος της εποχής Σημίτη- Λαμπράκη -Ολυμπιακών Αγώνων. Βλέπετε το χρήμα σκοτώνει την έμπνευση. Είναι νόμος. Και ξαφνικά βγήκε στο προσκήνιο η σύζυγός του, που από εξαδέλφη Ραγκούση εξελίχθηκε ραγδαία σε υφυπουργό Απασχόλησης μέσω κανό και Πάρου!
Και μετά ήρθαν τα γιαούρτια. Πολύ γιαούρτι και γιούχα για την υφυπουργό όπου στεκόταν και όπου βρισκόταν. Έτσι στον πρώτο ανασχηματισμό την χάσαμε από την κυβέρνηση. Καταλαβαίνω πως ο Γιώργος Νταλάρας μαθημένος στα πολλά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες και έχοντας αναπτύξει μεγάλες υποχρεώσεις χρειάζεται συναυλίες, μεγάλες συναυλίες για μεγάλους σκοπούς!
Όμως η Ελλάδα και ο Έλληνας κουράστηκε να τραγουδάει στα νταμάρια και τα στάδια καθώς τώρα χρυσοπληρώνει το σύστημα που εξέφραζε ο κύριος Νταλάρας. Και που είναι τώρα η κονόμα; Στην Τουρκία. Μεγάλα κεφάλαια, χρυσή εποχή με τον Ερντογάν και τους Αμερικανούς και ο φτωχός Έλληνας ας βλέπει Ezel κάθε βράδυ αφού ο Γιάγκος Δράκος ήταν της εποχής Νταλάρα. Η Πάρος και η Σύμη και το υπόλοιπο Αιγαίο γεμάτη Τούρκους νεόπλουτους.
Αγώνας οικονομικής ανόδου για τους γείτονες και είναι να μην ακούσει για "αγώνα" ο Νταλάρας. Και να σου: "Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του" στη Χουριέτ, "Εγώ δεν υποστήριζα τον Οτσαλάν" στην Ραντικάλ. Μένει να δηλώσει στις τουρκικές αθλητικές εφημερίδες: "Από μικρός ήμουν με τη Φενέρ Μπαξέ".
Κι όλα αυτά για να πετύχει μια συναυλία που διοργανώνει στην Κωνσταντινούπολη. Σαν καρχαρίας που μύρισε αίμα και πλησιάζει να δαγκώσει.
Λυπάμαι τόσο πολύ για όλους αυτούς που έφτασαν την χώρα μου στο χείλος του γκρεμού και τώρα κρύβονται στη Γαλλία, τα Δολιανά και την Κωνσταντινούπολη σαν να μην τρέχει τίποτα.
Και για μην γράψω τίποτα βαρύτερο και με τρέχει ο Νταλάρας στα δικαστήρια σαν τον Τζίμη Πανούση βάζω να δω λίγο Εζέλ..."
Είχε κανείς αμφιβολίες για την πένα του κυρίου Καραμέρου; Όχι πια...
