- Ολόκληρη!
- Α, ωραία, εσάς έψαχνα!
- Πείτε μου.
- Έχετε μια αγγελία για ένα ημίαιμο άσπρο μικρό που χαρίζετε.
- Μάλιστα.
- Ήθελα να ρωτήσω,..
τι χαρτιά έχει;
- Τι εννοείτε;
- Έτσι τα δίνετε χωρίς χαρτιά;
- Α, μα όχι βέβαια, δίνονται με συμβόλαιο υιοθεσίας, τσιπ, βιβλιάριο από κτηνίατρο.
- Α, μόνο τέτοια έχει;
- Τι άλλο θα θέλατε;
- Έχω ακούσει από την ξαδέρφη της φίλης της γειτόνισσάς μου, πως ο σκύλος τους έχει και χαρτιά. Πιστοποιητικό γνησιότητας δεν έχει;
- Πως είναι γνήσιο ημίαιμο;
- Ναι, τι μάρκα ακριβώς;
- Α, πείτε μου εξ αρχής! Μα φυσικά, είναι της μεγάλης οικογενείας Ελληνικό Αδέσποτο της πλατείας και της ασφάλτου. Έρχεται στα χέρια σας με FCE, Μπακαλορεά, πιάνο και στενογραφία.
- Μα με κοροϊδεύετε;
- Προς Θεού. Γιατί τα λέτε αυτά;
- Δηλαδή δεν είναι μάρκα;
- Ράτσα θέλετε να πείτε; Μα το λέμε, είναι ημίαιμο.
- Α, δεν είναι καθαρό;
- Καθαρό είναι. Μπανιαρισμένο και μοσχομυρωδάτο.
- Δε νομίζω τότε πως το θέλουμε. Ευχαριστώ.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι τυχαία.
Αυτός είναι ένας τυπικός διάλογος που εκτυλίσσεται συχνά πυκνά μεταξύ εκπροσώπων Ζωοφιλικών Σωματείων και πολιτών.
Μην αφήνετε να σας παρασύρουν οι ξαδέρφες των φίλων της γειτόνισσας. Αν θέλετε αξεσουάρ με πιστοποιητικό, πάρτε μια φιρμάτη τσάντα.
Αν θέλετε σκύλο με πιστοποιητικό, πάτε σε εκτροφείς σοβαρούς. Αλλά εκεί πληρώνετε…
Αν θέλετε κάτι να σας χαρίσουν, προτιμήστε την αγάπη και την αφοσίωση για μια ζωή.
Οπότε κοιτάξτε βαθιά στα μάτια ενός ημίαιμου και θα δείτε όσα με λόγια δε σας έχουν πει, που λέει και το άσμα.
