συνέδριο των απανταχού Δρυίδων μέσα στο δάσος και που κανένας θνητός δεν επιτρεπόταν να παραστεί;
Αυτόν, ντε, με τα άσπρα μαλλιά και τα μακρυά γένια, την ηλικία του οποίου είχαν όλοι ξεχάσει... Μπορείτε να φανταστείτε ότι ο Πανομαρίξ ήταν λίγο ατακτούλης; Λίγο kinky και πιο προχωρημένος σεξουαλικά για την εποχή του;
Λοιπόν, τα μυστικά των Δρυίδων μπορούν να δώσουν νέο ενδιαφέρον στη σεξουαλική μας ζωή, καθώς τώρα μελετώνται και γενικώς έχει βρεθεί ότι πολλές από τις συνήθειές τους (γενικότερα), απαντώνται στη σημερινή κοινωνία.
Σε ένα από τα δοκίμια αναφέρονται δύο τελετουργίες, οι οποίες γίνονταν κάθε χρόνο. Το Samhuinn, από τις 31 Οκτωβρίου έως τις 3 Νοεμβρίου και το Beltane την 1η Μαΐου.
Το Samhuinn ήταν η γιορτή κατά την οποία έπαυαν να ισχύουν όλοι οι ηθικοί νόμοι και όπως είναι φυσικό δεν υπήρχαν όρια στη σεξουαλική δραστηριότητα.
Το φεστιβάλ του Beltane ήταν η γιορτή του ζευγαρώματος των ζώων και της γονιμότητας για τις νέες γυναίκες. Το απόγευμα άναβαν παντού φωτιές, ακουγόταν άγρια μουσική, το ποτό έρρεε άφθονο και ο χορός ήταν χωρίς όριο ακόμη και με gay αποχρώσεις.
Ο χορός και το ποτό ανέβαζαν την επιθυμία για σεξουαλική ένωση ανάμεσα στα ζευγάρια τα οποία δεν μπορούσαν να συγκρατηθούν.
Η συνήθης σεξουαλική στάση της εποχής ήταν το ιεραποστολικό. Οι δύο στάσεις τις οποίες έκαναν τα ζευγάρια κατά τη διάρκεια των δύο τελετουργιών, ήταν απαγορευμένες τις άλλες ημέρες του χρόνου, τις συναντάμε όμως ως συνήθεις στις μέρες μας.
Κατά το Samhuinn δεν υπήρχε χρόνος για ξεκούραση από τους σεξουαλικά συμμετέχοντες. Οι συμμετέχοντες προχωρούσαν αμέσως στις σεξουαλικές συνευρέσεις, ωθούμενοι από το ποτό και την ατμόσφαιρα σεξουαλικής ελευθερίας.
Δύο ήταν οι κυριότερες στάσεις με τις οποίες το έκαναν στη διάρκεια των τελετουργιών και οι οποίες ήταν απαγορευμένες τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου.
«Κάντο όπως το ελάφι», ή «ένα στα πεταχτά», όπως θα το λέγαμε σήμερα: Αυτή ήταν η βασική και πλέον αγαπημένη στάση των Δρυίδων. Η γυναίκα έσκυβε και ακουμπούσε με τα χέρια κάπου, σε ένα δένδρο, ή τοίχο, για να βοηθήσει τον άνδρα ο οποίος θα την έπαιρνε από πίσω. Ανοιγε τα πόδια της και ο άνδρας σήκωνε τα ρούχα της μέχρι να αποκαλυφθούν τα γεννητικά της όργανα. Ανοιγε ελαφρά και εκείνος τα πόδια του (ίσως για να βρίσκει ισορροπία ύστερα από τόσο ποτό), έμπαινε μέσα της και ξεκίναγε να σπρώχνει.
Κάπου-κάπου έσκυβε και εκείνος στην πλάτη της γυναίκας ώστε να μπορεί με τα χέρια του να της χαϊδεύει το στήθος ή την κλειτορίδα.
Ο χρόνος που διαρκούσε η ερωτική συνεύρεση ήταν σημαντικός, το πήδημα κρατούσε 10 με 12 λεπτά και ο άνδρας τελείωνε γρήγορα.
Δεν σας θυμίζει κάτι; Δεν είναι συνηθισμένη στάση σήμερα όταν το κάνεις στο ασανσέρ, ή στις τουαλέτες, ή στην ύπαιθρο; Κι’ όμως, το έκαναν οι Δρυίδες εκείνες τις ημέρες που δεν υπήρχαν οι κανόνες και επικρατούσε αναρχία. Κάτι ήξεραν, καθώς σήμερα είναι γνωστό ότι με αυτή η στάση μπορείς να αγγίζεις το σημείο G.
Η άλλη στάση ήταν εκείνη κατά την οποία η γυναίκα ξάπλωνε ανάσκελα σε ένα τραπέζι, ή όπου αλλού έβρισκε ώστε να μπορεί ο άνδρας να σταθεί μπροστά της. Ανασήκωνε τα πόδια της λίγο προς το στήθος και ο άνδρας τα κρατούσε από τους αστραγάλους ή τις γάμπες.
Ο άνδρας έμπαινε μέσα της και η γυναίκα ανασήκωνε λίγο τη λεκάνη της για να τον βοηθήσει να μπει πιο βαθειά μέσα της.
Το πήδημα έπρεπε να είναι αργό και ρυθμικό και προφανώς η στάση αυτή πρόσφερε μεγάλη ευχαρίστηση στη γυναίκα. Αλλά και οι άνδρες καταλάβαιναν ότι μπορούσαν να κρατηθούν περισσότερο και έτσι ο μέσος χρόνος της ερωτικής συνεύρεσης ήταν περίπου 20 λεπτά.
Μία στάση συνήθης στα ζευγάρια, σήμερα, κατά την οποία ο άνδρας έχει πλούσια θέα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων της γυναίκας, ενώ και εκείνη αν ανασηκώσει λίγο το κεφάλι της μπορεί να βλέπει όλη τη δραστηριότητα του παρτενέρ της.
Τα πρώτα ευρήματα από τη ζωή των Δρυίδων μας δείχνουν ότι ήταν εξαιρετικά σεξουαλικά δραστήριοι και ότι μελετώντας τις συνήθειές τους στο σεξ και τις στάσεις που το έκαναν, μπορούμε να δώσουμε νέο ενδιαφέρον στη σεξουαλική μας ζωή.
