Αντί να το πάνε λάου-λάου, μήπως και το θηρίο πιαστεί κοιμώμενο, οι πράσινοι επέλεξαν το δρόμο της πρόκλησης, των σκανδάλων και της αμφισβήτησης του ΓΙΓΑΝΤΑ και του ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η καλύτερή μας! Ο Ολυμπιακός συσπειρώθηκε για τα καλά, το θηρίο αφήνιασε και διέλυσε τους πάντες (Άρη, Σιδηρόπουλο και Σία) στο διάβα του.
Η ανατροπή και η νίκη στη Θεσσαλονίκη επί του Άρη αποκατέστησε σε ένα βαθμό την τάξη. Όπως έχω γράψει μέσα από τούτη εδώ την στήλη, ο Ολυμπιακός κάλλιστα θα μπορούσε να έχει το απόλυτο των νικών μέχρι στιγμής στο Πρωτάθλημα. Διαιτησία και ατυχία, όμως, στέρησαν αυτό το επίτευγμα από την αρμάδα του Ερνέστο Βαλβέρδε.
Οι ερυθρόλευκοι έχουν κατηγορηθεί κατά τη διάρκεια της σεζόν πως δεν βγάζουν πάθος στα μεγάλα παιχνίδια. Στο "διπλό" επί του Άρη, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, απλά "τα ακούμπησαν" στο χορτάρι. Γιατί οι απαντήσεις, όπως έχω γράψει, πρέπει να δίνονται εκεί που πονάει πιότερο: στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Άρης προηγήθηκε από το πουθενά (από ένα ανάποδο πλάγιο και μία στιγμή ολιγωρίας της ερυθρόλευκης άμυνας), ενώ από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό έπαιζε μαζική άμυνα. Ο Ολυμπιακός, από την αρχή μέχρι το τέλος, ήταν κυρίαρχος. Έπαιξε το παιχνίδι του, είχε συντριπτική κατοχή μπάλας και δεν παρέκκλινε στιγμή από το αρχικό σχέδιο, που θέλει την ομάδα να είναι το απόλυτο αφεντικό πάνω στο χορτάρι, σε όποιο γήπεδο κι αν αγωνίζεται, με απόλυτη πρωτοβουλία των κινήσεων.
Τέτοιες περήφανες νίκες έχουμε ζήσει αμέτρητες. Καλά να είμαστε, έχουμε να βιώσουμε πολλές-πολλές ακόμα. Αρχής γενομένης από το προσεχές Σάββατο (19/2). Καλεσμένος στο πάρτι του "Γεώργιος Καραϊσκάκης" ο περυσινός ψευτοπρωταθλητής. Για να μην ξεχνιόμαστε...
ΥΓ: Η διαιτητική ανεπάρκεια του διαιτητή Σιδηρόπουλου αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στο 48ο λεπτό, στο πέναλτι-μαρς του Πρίττα στον Ριέρα. Έχει μέτωπο προς την άσπρη βούλα, είναι έτοιμος να υποδείξει το πέναλτι που θα έδινε και ο Κόντης, αλλά την κρίσιμη στιγμή διστάζει να το καταλογίσει. Ένιωσε, μάλλον, μία σκοτεινή δύναμη να τον κυριεύει και να τον εμποδίζει να πράξει το σωστό... Δεν θα σταθώ περισσότερο στον διαιτητή, που στέρησε δύο πέναλτι στον Ολυμπιακό και χάρισε μία κόκκινη κάρτα στον Άρη. Όλη η Ελλάδα είδε το "μπλόκο", που είχε στηθεί. Ευτυχώς, "καθάρισαν" η ψυχή, η καρδιά και τα θρυλικά καρύδια.
ΥΓ1: Πιστεύω στο πεπρωμένο και πως όλοι μας έχουμε έναν προορισμό στον κόσμο αυτό. Το πεπρωμένο του Ράφικ είναι να παίξει το ποδόσφαιρο της ζωής του στον Ολυμπιακό. Γεννημένος για τον Θρύλο.
ΥΓ2: Χαίρομαι γιατί ο Νταβίντ Φουστέρ συνεχίζει να με διαψεύδει ευχάριστα (για τον Δαυίδ θα αναφερθώ σε ξεχωριστό άρθρο στο άμεσο μέλλον). Δεν τον πίστευα στην αρχή της σεζόν και θεωρούσα υπερβολικό το γεγονός να αρχίζει και να τελειώνει η εντεκάδα από τον Ισπανό. Μέσα από τα παιχνίδια, όμως, η παρουσία του στον φετινό Ολυμπιακό (και στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδα) κρίνεται ως υπεραπαραίτητη. Νταβίντ, σου βγάζω το καπέλο.
