Όπως ισχυρίστηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, η φράση που είπε ήταν: «αν διορίσεις έναν κοπρίτη στο Δημόσιο επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του, τότε το Δημόσιο θα τον υποστεί εσαεί καθώς θα ξέρει ότι δεν θα απολυθεί», ωστόσο διαστρεβλώθηκε από όσους διαχρονικά στον Τύπου «προβαίνουν σε μια λοβοτομή του δημοσίου λόγου».
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, εκτιμά πως η επίθεση που δέχθηκε «μέχρις ενός σημείου πρέπει να ήταν στημένη» και πίσω από αυτήν κρύβεται «η προσπάθεια της ΝΔ να απαξιώσει την κυβέρνηση για να καλυφθεί η δική της απαξίωση».
Αναφερόμενος στο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» για τον εορτασμό της Πρωτοχρονιάς από τον ίδιο και την οικογένειά του, προανήγγειλε πως θα κινηθεί νομικά για όσα «ψευδή» γράφτηκαν και εξηγεί: «Με τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, όπως και με τον γαμπρό του, τον Νίκο τον Σηφουνάκη, είμαστε χρόνια γνωστοί. Συνέβη να είναι φίλοι και τα παιδιά μας. Και επειδή έχουμε πένθος και δεν θέλαμε να μείνουμε σπίτι, πήγαμε να δούμε τα πυροτεχνήματα του Συντάγματος και να φάμε. Πέρασε η ώρα και οι φίλοι μας μάς πρότειναν να διανυκτερεύσουμε. Παρά τις εκκλήσεις τους μάλιστα, πλήρωσα και το δωμάτιο. Δεν μπορούσα να φανταστώ το μέγεθος της κακοήθειας στην επίθεση που δέχθηκα. Δημοσιεύθηκαν πλαστές φόρμες κρατήσεων, κατασκευασμένο μενού, που ουδέποτε φάγαμε, και άλλα τόσα άθλια, που εκθέτουν τη βορβορώδη ψυχή εκείνων που τα γράφουν στην κοινή χλεύη. Πήρα εκατοντάδες μέιλ από πολίτες, που μου εξέφρασαν τη συμπάθειά τους, όπως είχα λάβει και χιλιάδες υποστηρικτικά μετά τη φράση μου “όλοι μαζί τα φάγαμε” με επικρίσεις, μάλιστα, επειδή δεν είπα κι άλλα…».
Αναφερόμενος στην πολιτική της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη, ο κ. Πάγκαλος παραδέχεται ότι στο θέμα αυτό «έχουμε αργήσει λίγο», συμπληρώνοντας όμως «δεν είναι και τόσο απλό να πατήσεις ένα κουμπί και να αρχίσεις την ανάπτυξη, δηλαδή να πεισθεί ο κάθε επιχειρηματίας να επενδύσει».
Τέλος για το πολιτικό του μέλλον δηλώνει: «αν το κόμμα θέλει να με έχει, θα με έχει, διότι εγώ δεν πρόκειται ποτέ να φύγω από την πολιτική -με την έννοια της ουσιαστικής πολιτικής- όσο καιρό θα ζω…».
