εξωσχολικό διάβασμα.
Πώς εξηγείται όμως αυτό; Οπως υπογραμμίζουν οι εκπαιδευτικοί, οι Ελληνες μαθητές μπορεί να γυρνούν την πλάτη στη λογοτεχνία, δεν κάνουν όμως το ίδιο στα περιοδικά, τα κόμικς και τα διάφορα ειδικά έντυπα. Αυτό, λοιπόν, είναι μάλλον το εξωσχολικό διάβασμα, στο οποίο έχουν πρωτιά τα Ελληνόπουλα, και όχι τα λογοτεχνικά βιβλία για έφηβους και νέους.
Η άρνηση των νέων για τη λογοτεχνία έχει επιβεβαιωθεί και από έρευνα που έκανε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και μάλιστα σε τεράστιο δείγμα μαθητών Γυμνασίου - Λυκείου (25.000 άτομα), όπου σε ποσοστό 75% ομολογούν πως διαβάζουν λίγο ή καθόλου λογοτεχνικά βιβλία.
Παρ' όλα αυτά οι 15χρονοι Ελληνες δήλωσαν ότι διαβάζουν για δική τους ευχαρίστηση (εξωσχολικό διάβασμα) σε ποσοστό 82,5%, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση ανάμεσα στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τους συμμαθητές τους από την Τουρκία.
Μάλιστα, όπως τονίζεται στην έκθεση του ΟΟΣΑ συγκριτικά με το 2000, το ποσοστό των Ελλήνων μαθητών, που διαβάζουν για δική τους ευχαρίστηση, παρουσίασε στατιστικά σημαντική αύξηση 4,5 μονάδων, όταν ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ εμφανίζει πτώση πέντε μονάδων για το ίδιο διάστημα.
Συγκεκριμένα, ο μέσος όρος των μαθητών στις χώρες του ΟΟΣΑ που διαβάζουν για προσωπική τους ευχαρίστηση μειώθηκε σε 63,8% το 2009 από 68,8% το 2000. Πάντα σύμφωνα με την ίδια έρευνα, τα κορίτσια φαίνεται ότι διαβάζουν για προσωπική τους ευχαρίστηση περισσότερο από τα αγόρια με μια διαφορά 12 μονάδων (κορίτσια 86,4% έναντι ποσοστού 74,4% των αγοριών).
Τα παιδιά δήλωσαν ότι διαβάζουν αρκετές φορές κάθε μήνα εφημερίδες (42,8%), κόμικς (24,7%), λογοτεχνικά βιβλία (21,5%) και δοκίμια (7,2%). Βέβαια, σε κάθε περίπτωση, όπως τονίζουν τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι ερευνητές του προγράμματος pisa, το εξωσχολικό διάβασμα λειτουργεί θετικά στους νέους, καθώς προσλαμβάνουν πολλά ερεθίσματα και έχουν άποψη για περισσότερα θέματα, πέραν αυτών που τους προσφέρει ένα τυπικό σχολικό έντυπο.
ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΣΕ 25.000 ΜΑΘΗΤΕΣ
Προτιμούν τους υπολογιστές από τα βιβλία Oπως έχει προκύψει από την έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, οι μαθητές δηλώνουν ότι τα λογοτεχνικά κείμενα που διδάσκονται στο σχολείο ανταποκρίνονται αρκετά στα ενδιαφέροντά τους (45%), αλλά, όπως ομολογούν, αυτό δεν σημαίνει ότι τους προκαλεί και τη διάθεση να διαβάσουν περισσότερα έργα των συγγραφέων που διδάσκονται μέσα στην τάξη και προτιμούν την ενασχόληση με τους υπολογιστές ή άλλες δραστηριότητες.
Πάντως, από την άλλη πλευρά, οι εκπαιδευτικοί, ενώ δηλώνουν ότι οι ίδιοι λατρεύουν τη λογοτεχνία, παραδέχονται ότι δεν κατορθώνουν να μεταδώσουν αυτή τους την αγάπη στους μαθητές τους.
Προσπαθώντας να εξηγήσουν αυτήν τη στάση των παιδιών, οι καθηγητές δηλώνουν οτι τα κείμενα που διδάσκουν στους μαθητές είναι αποσπασματικά και συνεπώς δεν μπορούν να προσελκύσουν πλήρως το ενδιαφέρον τους.
Επίσης, όταν κάτι γίνεται εξαναγκαστικά, δεν μπορεί να προσφέρει απόλαυση στα παιδιά ούτε και να το αγαπήσουν. Επειτα από αυτό τι τύχη μπορεί να έχουν τα κείμενα που έγραψαν ο Ελύτης , ο Σολωμός, ο Δροσίνης, ο Ρίτσος, ο Εφταλιώτης, ο Καρούζος , η Δημουλά, ο Καζαντζάκης, ο Θεοτοκάς, ο Βενέζης, ο Τσέχοφ, ο Μπρεχτ και ο Πρεβέρ, που διδάσκονται στα σχολεία, αλλά οι μαθητές δεν συγκινούνται από τις ιδέες τους;
