«καούρες».
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση εκδηλώνεται, όταν τα οξέα του στομάχου κινούνται προς τα πίσω, προς τον οισοφάγο δηλαδή, με συνέπεια να νιώθει ο ασθενής ένα «κάψιμο» πίσω από το στέρνο του.
Σύμφωνα με τις μελέτες, λοιπόν, η μάσηση μιας ή δύο τσιχλών ωθεί τα υγρά πίσω στο στομάχι και γεμίζει τον οισοφάγο με αλκαλικό σάλιο, εξουδετερώνοντας έτσι τα οξέα που προκαλούν το χαρακτηριστικό αίσθημα καύσου.
Μία ανεξάρτητη μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2005 στην «Επιθεώρηση Οδοντικής Ερεύνης» (JDR) και πραγματοποιήθηκε σε 31 ασθενείς, οι οποίοι, υποφέροντας από καούρες, απευθύνθηκαν στο Νοσοκομείο Σαιντ Τόμας του Λονδίνου, είχε σκοπό να εξεταστεί η υπόθεση ότι «η μάσηση τσίχλας δεν ασκεί επίδραση στον καθαρισμό των παλινδρομούντων υγρών στον οισοφάγο».
Όμως, προς μεγάλη έκπληξη των επιστημόνων διαπιστώθηκε ακριβώς το αντίθετο.
Όφελος και για τους υγιείς
Μία άλλη μελέτη, που έγινε το 2001, συμπεριέλαβε 36 εθελοντές, ορισμένοι εκ των οποίων έπασχαν από καούρες, ενώ άλλοι ήταν υγιείς. Η μελέτη έδειξε πως η μάσηση τσίχλας χωρίς ζάχαρη επί μία ώρα, έπειτα από ένα μεγάλο πρωινό γεύμα, ελαττώνει την παλινδρόμηση των οξέων για χρονικό διάστημα έως τρεις ώρες - μία δράση που παρατηρήθηκε τόσο στους ασθενείς με καούρες όσο και στους υγιείς εθελοντές.
Η μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε από γαστρεντερολόγους στα Νοσοκομεία Veterans Affairs του Νέου Μεξικού και του Ιλινόι και χρηματοδοτήθηκε από το Αμερικανικό Ίδρυμα Πεπτικής Υγείας (ADHF).
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η μάσηση τσίχλας όντως μπορεί να βοηθήσει τους πάσχοντες από καούρες. Επειδή όμως οι τσίχλες με ζάχαρη μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στην αδαμαντίνη ουσία των δοντιών (είναι το εξωτερικό στρώμα τους) οδηγώντας στην τερηδόνα, το κλειδί είναι η μάσηση τσίχλας χωρίς ζάχαρη.
Σημειώνεται ότι οι τσίχλες χωρίς ζάχαρη περιέχουν την ουσία ξυλιτόλη, η οποία καταστέλλει τα βακτήρια που διαβρώνουν την αδαμαντίνη ουσία, προστατεύοντας έτσι τα δόντια.
