Δεν θα ασχοληθούμε με τους θεατρινισμούς, που έλαβαν χώρα εντός της Βουλής. Όπου τελικά, εις το όνομα της «κομματικής πειθαρχίας», οι δήθεν διαφωνούντες βουλευτές υπερψήφισαν τον αναξιόπιστο προϋπολογισμό: της...
ύφεσης, των φόρων, των περικοπών, της ανεργίας και της φτώχειας.
Κοινός τόπος, ακόμα και στα μάτια του πιο φανατικού οπαδιστή, είναι η διαπίστωση πως στην Ελλάδα έχει καταλυθεί η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Ο πρωθυπουργός της χώρας με περίσσεια αυταρχικότητα, λειτουργώντας ως κοινός εκβιαστής, εξακολουθεί –αποφασίζοντας και διατάζοντας– να υποθηκεύει το μέλλον της χώρας υπακούοντας στους εξωθεσμικούς εντολοδότες του: ντόπιους και ξένους.
Το σύστημα των ενεργειών, δηλαδή οι τρόποι της εφαρμογής του πιο αντιλογικού και άσπλαχνου νομοσχεδίου (από τη μεταπολίτευση και μετά), χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Το υποχθόνιο σχέδιο αφορά την ηλεκτρονική υποδούλωση των πολιτών στο πλαίσιο ενός πειράματος Κοινωνικού Ελέγχου μέσωτηλεματικής και ηλεκτρονικών/«έξυπνων» καρτών(chip/smart card). Οι «έξυπνες» κάρτες θα χρησιμοποιηθούν ως χαλινάρια για το «δυσήνιο» λαό, ώστε να εξασφαλιστούν τα πλερωτικά των αισχροκερδών πιστοδοτών.
Τα καλφόπουλα των αρχιεργατών του διεθνούς πιστωτικού συστήματος νομοθετούν υπέρ της μαζικής παρακολούθησης,παρακάμπτοντας τις Συνταγματικές επιταγές που προασπίζουν τηνελευθερία και την ιδιωτικότητα των πολιτών, προσβάλλοντας την έννοια του «πολίτη» και της «πόλης».
Η πλανερή κυβερνητική camarilla, μαζί με τους Διαπλεκομένους των ΜΜΕ και την Ελλαδική «Δικαιοσύνη», καταδολιεύονται τους νόμους και τον άμοιρο λαό. Οι επώνυμοι επικοινωνητές, αντιμετωπίζοντάς τους πολίτες ως πλέμπα,εφαρμόζουν συστημική μερολυψία για να προπαγανδίσουν υπέρ της αναγκαιότητας της χρήσης των «έξυπνων» καρτών, τις οποίες παρουσιάζουν ως καινοτόμες λύσεις που θα διευκολύνουν δήθεν τη καθημερινότητα των πολιτών.
Όμως η αλήθεια βρίσκεται στον αντίποδα των συστημικών προφάσεων. Η ηλεκτρονική επιτήρηση είναι απαίτηση των ξένων πραιτόρων που επιθυμούν την ολοκληρωτική υποταγή και τον απόλυτο έλεγχο του κατακυρίευματός τους.
Συνεπώς, από τα προαναφερόμενα συνάγεται ότι οι πολίτες, με περιεσκεμμένες δράσεις και αντιδράσεις (στα πρότυπα της εκστρατείας «NO2ID»), θα πρέπει να σαφηνίσουν την αντίθεσή τους στην υποχρεωτική ή/και προαιρετική χρήση των ηλεκτρονικών καρτών: είτε της Ηλεκτρονική Κάρτα Εργασίας,είτε της Ηλεκτρονικής Φορολογικής Κάρτας Συναλλαγών, είτε της Κάρτας του Πολίτη (ή Ηλεκτρονικής Βιομετρικής Ταυτότητας ή Εθνικής Κάρτας) και τα όμοια.
Με εναντίωση στα εκβιαστικά διλλήματα των πραιτοριανών της κυβέρνησης, κανένα είδος ηλεκτρονικής παρακολούθησης δε θα γίνει αποδεκτό θέσμιο (τουλάχιστον μέχρι την έξοδο της χώρας από την κρίση και το ΔΝΤ). Ούτε καν με την προαιρετική εφαρμογή του μέτρου. Δεδομένου ότι η προαιρετική χρήση των καρτών αποσκοπεί στη δημιουργία κρίσιμης μάζας χρηστών ώστε να διευκολυνθεί στη συνέχεια η επιβολή της υποχρεωτικής χρήσης απ’ όλους.
Η εκστρατεία NO2ID κατάφερε με συντονισμένες ενέργειες την κατάργηση της χρήσης των «έξυπνων» καρτών στο Ηνωμένο Βασίλειο και συνέβαλε στη θέσπιση άλλων δύο κινημάτων: τουTheBigOptOut.org που αφορά το ιατρικό απόρρητο και τουLeaveThemKidsAlone που αφορά την εναντίωση στην λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων στα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς (σημ.: αυτό δεν ήρθε ακόμα σε στη χώρα μας...).
Η ανασύσταση της ομαδικότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ των σωστά πληροφορημένων πολιτών και ηαποφασιστικότητα στις αντιδράσεις, μπορούν να αποκαταστήσουν τη λειτουργία της Δημοκρατίας και των θεσμών της, ματαιώνοντας τα σχέδια των πρωτομαστόρων της οικονομικής κρίσης για τη μετατροπή της χώρας σε οργουελική Δυστοπία.