τα αιτήματα και η συνθηματολογία των Ελλήνων αγανακτισμένων δεν έχουν πολιτική ουσία, ούτε και καμία πρόθεση να αλλάξουν τα πράγματα.
Η κριτική και τα πανό στις πλατείες μας δεν στρέφονται κατά των αδικιών του συστήματος, των σημερινών κοινωνικών ανισοτήτων ή συγκεκριμένων δομικών προβλημάτων και χαρακτηριστικών των οικονομιών. Ακόμα κι αν αυτό υπονοείται ή εκφράζεται από μία μειοψηφία, ο κύριος όγκος των διαδηλωτών απλώς επιθυμεί τη συνέχιση της κατάστασης όπως τη ξέραμε τα τελευταία χρόνια και η οποία μας είχε βολέψει σε ατομικό αλλά και συλλογικό επίπεδο.
Αντιθέτως, οι αγανακτισμένοι της Wall Street αλλά και δεκάδων άλλων πόλεων παγκοσμίως έχουν μία τελείως διαφορετική ατζέντα αιτημάτων. Διαμαρτύρονται για τη συνεχιζόμενη και αυξανόμενη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Διαπιστώνουν μία εντεινόμενη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης η οποία εκφράζεται όχι μόνο με μισθολογικές μειώσεις αλλά και με παράλληλη μείωση κοινωνικών προγραμμάτων και υποβάθμιση θεσμών όπως η δημόσια Παιδεία και η Υγεία.
Στις εκδηλώσεις αυτές ενώνονται φωνές διαφορετικών κοινωνικών ομάδων, ακόμα και διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων, με σκοπό μία πιο δίκαιη κατανομή των πόρων και του πλούτου. Δεν ζητούν να καταρρεύσει το κράτος, δεν λένε πως δεν χρωστάνε, δεν λένε πως δεν θέλουν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια για μία καλύτερη κοινωνία.
Ενώ στην Ελλάδα η μία επαγγελματική ομάδα στρέφεται εναντίον της άλλης και το μόνο χαρακτηριστικό που μοιράζονται είναι η δημιουργία μπάχαλου και η ανομία, οι πολίτες του υπόλοιπου κόσμου διαπραγματεύονται μία καλύτερη κοινωνία, μια κοινωνία με λιγότερες ανισότητες και πιο δίκαιη κατανομή των βαρών. Σε αυτό τον αγώνα είναι όλοι ενωμένοι. Πλούσιοι και φτωχοί, ακαδημαϊκοί και φοιτητές, εργαζόμενοι και άνεργοι.
«Το κίνημα Καταλάβετε τη Νέα Υόρκη υπερασπίστηκε ο γιος του δισεκατομμυριούχου επενδυτή Ουόρεν Μπάφετ, Χάουαρντ ο οποίος τάχθηκε υπέρ των διαδηλωτών της Γουόλ Στριτ, λέγοντας ότι έχουν εξοργιστεί από τις καταχρήσεις των εταιριών και από την ανισότητα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς που διευρύνεται συνεχώς». «Ποτέ δεν υπήρξε μεγαλύτερο κενό ανάμεσα στα εισοδήματα σε αυτή τη χώρα» δήλωσε ο Χάουαρντ Μπάφετ. «Δεν υπήρχε ποτέ στιγμή στη ζωή μου που η κυβέρνηση επρόκειτο να κόψει έναν τεράστιο αριθμό προγραμμάτων που στηρίζουν τους φτωχούς και τους τρέφουν» πρόσθεσε. (in.gr)
Ενώ στη χώρα μας τα σκουπίδια στοιβάζονται απειλητικά για τη δημόσια υγεία, τα Πανεπιστήμια μένουν κλειστά, οι ιδιοκτήτες ταξί παραλύουν την οικονομία και τα συνδικάτα παλεύουν για τη διατήρηση ανεδαφικών συντεχνιακών προνομίων, οι αγανακτισμένοι του κόσμου ενώνουν τη φωνή τους στις αδικίες που επέφερε η «πιστωτική παγκοσμιοποίηση» όπως τη χαρακτήρισε ο Στρος Καν και η συγκέντρωση του πλούτου σε πολύ λίγους.
Ελπίζω αυτή η πνοή καθαρής σκέψης και λόγου που εκφράζεται από την παγκόσμια κινητοποίηση των λαών να φτάσει και στη χώρα μου πριν προλάβουν οι συντεχνιακές διεκδικήσεις να οδηγήσουν σε εθνικό διχασμό και κοινωνικό μαρασμό.
LiFo
