άσφαλτο της Εγνατίας οδού και το Contra.gr θυμάται τα πεπραγμένα του 25χρονου άσου...
Γεννήθηκε στην πρωτεύουσα της Νιγηρίας, Λάγος, στις 13 Αυγούστου του 1985 και τα όνειρά του ήταν ανέκαθεν ποδοσφαιρικά. Η ένταξή του στις ακαδημίες της Μπέντελ Ινσούρανς ήρθαν από τα μικράτα του, με παίκτες όπως ο Γουίλσον Ορούμα, ο Πίους Ικέντια και ο Ιφεάνι Ουντέζε να του έχουν δείξει το δρόμο. Στην ίδια φουρνιά με τον Πίτερ Οντεμβίγκι, ο Αντεφέμι προβιβάστηκε το 2000 και τη σεζόν 2001-2002 έκανε το επαγγελματικό ντεμπούτο του.
Σκόρπιες συμμετοχές εδώ κι εκεί, αρκετές για να πείσουν την Ντέλτα Γιουνάιτεντ να τον αποκτήσει στη μάχη της για την αποφυγή υποβιβασμού. Δεν τα κατάφερε και το 2003 αγωνίστηκε στη 2η τη τάξει κατηγορία του πρωταθλήματος Νιγηρίας. Άντεξε μόλις 1 χρόνο, προτού αναζητήσει καταφύγιο στο εξωτερικό. Το Ισραήλ, ένας προσφιλής προορισμός για νεαρούς Αφρικανούς ποδοσφαιριστές που αναζητούν διέξοδο (συνήθως μέσω trafficking) σε ένα καλύτερο μέλλον, άνοιξε τα σύνορά του και για τον 19χρονο Αντεφέμι.
Πρώτος προορισμός του Νιγηριανού αμυντικού η Χαποέλ Ιερουσαλήμ. Μετά από 23 συμμετοχές, έκανε το όνομά του γνωστό στον Σάμσον Σιάσια, ομοσπονδιακό τεχνικό της εθνικής Νιγηρίας κ-20, να τον συμπεριλάβει στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο κ-20. Εκεί, οι "σούπερ αετοί" κατέπληξαν το κοινό της Ολλανδίας, έφτασαν μέχρι τον τελικό και εκεί ηττήθηκαν 2-1 από την Αργεντινή του Λιονέλ Μέσι (σημείωσε και τα 2 γκολ στον τελικό), του Νέρι Καρδόσο, του Πάμπλο Σαμπαλέτα, του Εσέκιελ Γκαράι, του Φερνάντο Γκάγκο και του Σέρχιο Αγκουέρο. Ο Αντεφέμι ήταν βασικός, είχε 5 συμμετοχές (3 νίκες, 1 ισοπαλία, 1 ήττα) και μάλιστα σημείωσε 1 γκολ στον ημιτελικό με το Μαρόκο και 1 πέναλτι στη σχετική διαδικασία στα προημιτελικά με την Ολλανδία.
Η επιστροφή του στο Ισραήλ του έφερε μεταγραφή. Άλλαξε... Χαποέλ και πήγε σε αυτήν της έτερης μεγάλης πόλης της χώρας, του Τελ Αβίβ. Ακόμη ένα χρόνο εκεί, λιγότερες συμμετοχές, κατάκτηση του κυπέλλου Ισραήλ και αποχώρηση για την Χακοάλ Ραμάτ Γκαν. Ο ορισμός "γυρολόγος" άρχισε να τον συνοδεύει στα βιογραφικά του. Η επιβεβαίωσε ήρθε το 2007-2008, όταν αγωνίστηκε εκ νέου για άλλη ομάδα, Χαποέλ ξανά, αυτήν τη φορά του Μπνέι Λοντ στη 2η τη τάξει κατηγορία του πρωταθλήματος Ισραήλ.
Πίσω στην πατρίδα του, όμως, το όνομά του παρέμεινε στον "αφρό". Εξ ού και η κλήση του στην ολυμπιακή ομάδα για τους Αγώνες του Πεκίνου από τον Σιάσια, ξανά με την ιδιότητα του βασικού στελέχους της άμυνας. Πρώτη του αντίπαλος η Ολλανδία και ακολούθησαν Ιαπωνία, Ακτή Ελεφαντοστού και Βέλγιο στην πορεία μέχρι τον τελικό. Επιδόσεις παρόμοιες με αυτές προ 3 ετών, με 5 συμμετοχές, 3 νίκες, 1 ισοπαλία, 1 γκολ ξανά σε ημιτελικό (απέναντι στο Βέλγιο). Τελικός απέναντι στην ίδια "αλμπιτσελέστε" που είχε αντιμετωπίσει και νικήσει τη Νιγηρία πριν 3 χρόνια. Το αποτέλεσμα δεν άλλαξε, οι Λατινοαμερικανοί επικράτησαν με τέρμα του Άνχελ ντι Μαρία, ωστόσο ο Αντεφέμι κρέμασε με την ίδια υπερηφάνεια το αργυρό μετάλλιο στο στήθος.
Είχε έρθει πια η ώρα να μετουσιώσει την επιτυχία του με την εθνική ομάδα σε εξελίξεις στο διασυλλογικό επίπεδο. Το πέτυχε παίρνοντας μεταγραφή στη Ραπίντ Βουκουρεστίου το καλοκαίρι του 2008. Τον Ιανουάριο του 2009, μετά από 8 εμφανίσεις με το ρουμανικό σύλλογο και διάφορες διαμάχες με τη διοίκηση, κατέληξε στην αυστριακή Bundesliga και την Αλτάχ του Ουρς Σένεμπεργκερ. Λόγω του "μυστηρίου" που κάλυπτε την αποχώρησή του από την Ραπίντ, δεν αγωνίστηκε σε κανένα ματς.
Η Αλτάχ υποβιβάστηκε και υπέστη ριζικές αλλαγές. Την ίδια ώρα ο Αντεφέμι απολάμβανε τους "καρπούς" των προηγουμένων εκπροσωπήσεων της πατρίδας του και πλέον φορούσε τη φανέλα της εθνικής Ανδρών, σε φιλικό κόντρα στη Γαλλία στις 29 Μαίου του 2009, το οποίο η Νιγηρία κέρδισε. Πίσω στην Αυστρία η κατάσταση παρέμεινε "σκοτεινή". Ο Αντεφέμι διεκδίκησε την ελευθέρας του βάσει όρου του συμβολαίου που του επέτρεπε να αποχωρήσει εάν ο σύλλογος υποβιβαζόταν και το καλοκαίρι του 2009 υπέγραψε στη "νεοφώτιστη" στη Ligue 1, Μπουλόν. Η Αλτάχ, όμως, μετέφερε την υπόθεση στα δικαστήρια της FIFA, θεωρώντας ότι ο διεθνής Νιγηριανός δεν ήταν ελεύθερος και είχε συμβόλαιο μέχρι το 2011.
Ο Αντεφέμι έκανε το ντεμπούτο του με τους Γάλλους στα μέσα Αυγούστου και λίγες ημέρες αργότερα εκδόθηκε προσωρινή απόφαση που τον δικαίωνε. Το τέλος του 2009 τον βρήκε να αγωνίζεται κανονικά σε ένα κορυφαίο πρωτάθλημα και να βρίσκεται στην αποστολή της πατρίδας του για τα τελευταία προκριματικά του Μουντιάλ του 2010, πραγματοποιώντας ακόμη 2 διεθνείς συμμετοχές, αμφότερες κόντρα στην Τυνησία (2 ισοπαλίες).
Για πολλοστή φορά στην καριέρα του, όμως, η ομάδα την οποία υπερασπιζόταν γνώρισε τον υποβιβασμό. Ως εκ τούτου, αναγκάστηκε να βρει εκ νέου ομάδα και η πρόταση της Ξάνθης τον Ιούλιο του 2010 τον ικανοποίησε. Οι 24 εμφανίσεις και τα 2 τέρματά του σε 1.774 λεπτά συμμετοχής στο πρωτάθλημα και η 1 συμμετοχή του στα 120 λεπτά κόντρα στον Εθνικό Αστέρα θα ήταν οι τελευταίες ποδοσφαιρικές παραστάσεις που θα του επέτρεπε η μοίρα να δώσει.
Το τέλος της κανονικής σεζόν της Super League και των φετινών αγωνιστικών υποχρεώσεων της Ξάνθης θα σήμαναν, με έναν ανεξήγητα φρικιαστικό τρόπο, το τέλος του νήματος της ζωής του. Στην Εγνατία οδό, ένας αγαπητός από όλους τους συμπαίκτες του, χαμογελαστός, νεαρός ποδοσφαιριστής, "έσβησε" στην προσπάθεια να προετοιμάσει τον γάμο του...
