θυρωρός του.
Το σύνθημα “να πάει επιτέλους κάποιος φυλακή” μοιάζει όλο και περισσότερο δίκαιο, ένας αυτοματισμός που θα αλλάξει μαγικά τον τρόπο που λειτουργεί και πορεύεται η πολιτική. Αλλά ο χρηματισμός των πολιτικών, τα δώρα στον εαυτό τους που έλεγε και ο αείμνηστος, οι off shore που δεν αφήνουν ίχνη είναι ένα αποτέλεσμα της διακυβέρνησης της χώρας με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Και είναι τόσο πολύ μονόδρομος, που ακόμη και ο Άκης, (για τον οποίο πολύ υποστηρίζουν πως δεν είναι σε θέση να κάνει κάτι τέτοιο) βρίσκεται σήμερα να απολογείται με βαριές κατηγορίες.
Ο Άκης εφόρμησε στην πολιτική με το ζιβάγκο του, την εποχή που η πολιτική δεν είχε επικοινωνιολόγους. Είχε συνθήματα, απωθημένα, υποσχέσεις και καμιά φορά γοητεία. Ήταν από τους πυρήνες μια ομάδας ανθρώπων που έγιναν επαγγελματίες της πολιτικής, πρωτού ασκήσουν κάποιο άλλο παραγωγικό επάγγελμα. Φορείς του πολιτικού νεοπλουτισμού, που έβαζε στο προσκήνιο τις μάζες αόριστα και πολλές φορές καταστροφικά, απέδωσαν στον εαυτό τους (τον δικαιολόγησαν είναι πιο ακριβές) το ρόλο του θεματοφύλακα της Δημοκρατίας.
Αλλά αυτή η Δημοκρατία είχε διαφθορά, λαϊκισμό, μπαμπούλες του Εμφυλίου. Και, κυρίως, όλα τα άλλοθι για τους θεσμοθέτες της αφού στην άλλη μεριά υπήρχε πάντα ο κίνδυνος μιας κακιάς Δεξιάς. Δεν κατάλαβα ποτέ τον λόγο του Άκη. Ούτε τον πολιτικό, ούτε τον καθημερινό του. Χαμένος μέσα σε βερμπαλιστικά λεκτικά σχήματα που για τον ίδιο ήταν η επιτομή της πολιτικής ανάλυσης, πορεύτηκε ως κορυφαίο στέλεχος κυβερνήσεων με έναν τρόπο που τότε ήταν αυτονόητος.
Ως ο άνθρωπος του προέδρου. Δεν ξέρω αν ισχύει πραγματικά η παροιμιώδης απάντηση που έδωσε στον Αντρέα, στην ερώτηση «τι ώρα είναι Άκη». Αν ο Άκης απάντησε «ότι ώρα θέλετε εσείς κύριε Πρόοεδρε» δεν έφταιγε ο Άκης. Έφταιγε μια χώρα που αποδεχόταν ο Άκης να είναι υπουργός. Το ίδιο ισχύει και για το αν την έκλεψε λίγο αργότερα. Σήμερα ανακαλύψαμε τον λαμπερό γάμο στο Four Seasons,τα σπίτια,τις υποβρύχιες διαδρομές και τις μίζες στα υποβρύχια. Άρχισε η ανΑΚΗκλωση. Οι ακκισμοί του πολιτικού συστήματος έγιναν ΑΚΗσμοί, ευελπιστώντας ίσως πως έτσι μπορεί να διασωθεί. Επιμένω. Μεταξύ του να μας κυβέρνησε ο Άκης ή να μας έκλεψε, χειρότερο είναι το αποδεδειγμένο. Πως μας κυβέρνησε.
